Lieven Miguel Kandolo is activist, auteur en opiniemaker. Al enkele jaren houdt hij zich bezig met maatschappelijke thema’s als racisme en discriminatie. In het kader van Black History Month vroegen we hem om zijn visie te delen over deze maand en de rol die jeugdwerk en het beleid daarin kunnen/moeten opnemen.
"Voor de vijfde keer op rij heeft de Black History Month tijdens de maand maart plaatsgevonden in België. Met een rijk gevuld programma op inhoudelijk vlak, acties in verschillende Belgische steden (van Brussel over Gent tot Antwerpen) en de invoering van code geel waardoor bijna alle coronamaatregelen opgeheven zijn, kan ik als buitenstaander van de organisatie BHM Belgium van de meest succesvolle editie ooit spreken.
Als buitenstaander is het frappant dat alles op een autonome manier heeft plaatsgevonden. BHM Belgium heeft immers de kans gegeven aan lokale vrijwilligers met Afrikaanse afkomst om verschillende soorten events te organiseren die hen aanbelangen door tegelijkertijd rekening te houden met de lokale context. De werking van BHM Belgium is een bottom-up gegeven, waardoor het gedragen wordt door de honderden vrijwilligers die actief zijn in heel België. Het feit dat de vrijwilligers ook ownership krijgen van BHM Belgium voor het organiseren van hun eigen events, zorgt ervoor dat de organisatie op een decentraliserende manier werkt. Met andere woorden, de macht ligt niet bij de organisatie, maar het ligt bij de Afrikaanse diaspora in België."
De macht ligt niet bij de organisatie Black History Month Belgium, maar bij de Afrikaanse diaspora in België.
"Het thema van de vijfde editie van BHM is de “Kracht van Vereniging”. De bedoeling van deze editie is het documenteren van verschillende manieren waarop zwarte mensen in België door de jaren heen zijn samengekomen en samen hebben gehandeld om bewustzijn te creëren, vragen te stellen en nieuwe manieren van denken, handelen, zijn, creëren, onderzoeken en zorgen te verkennen. De coronapandemie en de Black Lives Matter-golf van 2020 hebben de aandacht voor de nood tot het verenigen binnen de zwarte gemeenschap versterkt. De Afrikaanse diaspora in België wil zich dus heruitvinden, door na de twee moeilijke jaren, hun sterktes te bundelen op een laagdrempelige manier en door het vertrouwen in elkaar te stimuleren."
De coronapandemie en de Black Lives Matter-golf van 2020 hebben de aandacht voor de nood tot het verenigen binnen de zwarte gemeenschap versterkt.
"De creativiteit en de veerkracht die terug te vinden zijn bij deze editie, zijn manieren om dagelijks racisme en discriminatie aan te vechten. Zelforganisatie is immers één van de antwoorden op het doorbreken van structurele discriminatie binnen het klassiek jeugdwerk in Vlaanderen. Verschillende jongeren met Afrikaanse afkomst vinden zich niet terug in het huidige aanbod, waardoor ze de programmering van BHM Belgium als een verademing beschouwen. Het biedt immers soelaas aan het gebrek aan representatie in het klassieke jeugdwerk."
Verschillende jongeren met Afrikaanse afkomst beschouwen de programmering van BHM Belgium als een verademing. Het biedt immers soelaas aan het gebrek aan representatie in het klassieke jeugdwerk.
"Is het daardoor een goed idee dat het klassieke jeugdwerk en BHM Belgium naast elkaar bestaan? Zeker. We moeten van een “of-of”-verhaal naar een “en-en”-verhaal gaan als we effectief van een inclusief jeugdbeleid in Vlaanderen willen spreken. Het is belangrijk dat het Vlaamse jeugdbeleid de ruimtes en bewegingen die gecreëerd worden door de diaspora respecteren door die niet zomaar na te bootsen of mee te nemen in hun discours zonder overleg. Als dat toch wel het geval is, dan is er geen sprake van dekoloniserend denken en handelen vanuit de Vlaamse overheid. Zelforganisatie geeft de vrijheid aan minderhedengroepen om zichzelf te organiseren voor het schrijven van hun eigen verhaal en het bepalen van hun eigen agenda. Dit recht moet dus gerespecteerd worden door beleidsmakers."
We moeten van een “of-of”-verhaal naar een “en-en”-verhaal gaan als we effectief van een inclusief jeugdbeleid in Vlaanderen willen spreken.
📷 Robin van Bambost
