Voor de Internationale Vrouwendag (08/03/2022) zetten we vrouwelijke jeugdwerkers in de kijker. Jolien en Michaela werken bij Safe Space, waar ze dagelijks meisjes en vrouwen in hun kracht zetten. Het zijn geëngageerde vrouwen die de wereld elke dag een beetje beter maken. Wij stelden hun enkele vragen over vrouwen en open jeugdwerk.
Kunnen jullie iets vertellen over wie jullie zijn en wat jullie doen?
Jolien: “Ik ben Jolien, ik ben 26 jaar oud en mijn functie binnen Safe Space is pedagogisch medewerkster. Samen met mijn team rol ik het vrijetijdsaanbod voor kinderen en jongeren uit. Ik werk inmiddels al een jaar bij Safe Space als jeugdwerkster en creatieve projectmedewerkster. Samen met mijn oud-klasgenote en huidige collega Michaela ben ik afgestudeerd in Orthopedagogie (jeugdcriminologie).”
Michaela: “Ik ben Michaela, ik ben 24 jaar oud en ik werk als brugfunctie OverKop Antwerpen (Safe Space & Habbekrats). Daarnaast ben ik ook jeugd- en welzijnswerker in beide werkingen. Ik zet me vooral extra in voor het mentale welzijn van de jongeren. Dit doe ik door beide huizen en de bijkomende welzijnspartners te verbinden met elkaar. Alsook werk ik nauw samen met de therapeuten en psychologen in onze inloophuizen. Ik werk inmiddels al meer dan een jaar bij Safe Space en ongeveer zes maanden bij Habbekrats.”
Hoe zijn jullie in het open jeugdwerk beland?
Michaela: “Als jongere was ik altijd actief binnen het jeugdwerk. Ik heb over heel Vlaanderen stage gelopen met kinderen en jongeren, alsook in het buitenland. Tijdens mijn verdere studies heb ik mij altijd ingezet voor anderen en zo ervaring opgedaan binnen de sociale sector. Ik geloof enorm in de kracht van solidariteit en wou daardoor zelf mijn steentje bijdragen binnen onze samenleving. Sindsdien is mijn passie voor jeugd alleen maar gegroeid.
Als jongere heb ik zelf een traject in de jeugdhulpverlening afgelegd. Jongeren zijn voor mij ook echt een spiegel. Hierdoor heb ik een grote interesse ontwikkeld voor het mentale welzijn van jongeren. Momenteel ben ik studente psychologie. Ik heb bewust de keuze gemaakt om verder te studeren door mijn interesse in het achterliggende gedrag van de mens. Ik vind ook dat we nog steeds met een beperkte representatie zitten rond diversiteit binnen het sociaalwelzijnswerk. Cultuursensitiviteit is een onderwerp dat me nauw aan het hart ligt en dat heeft me geleid naar Safe Space. Via een vriendin ben ik bij de vrouwenwerking terechtgekomen en mocht ik deelnemen als observerende participant. Daar heb ik ontdekt dat het mogelijk is om een vrouwvriendelijke en inclusieve plek te creëren waar iedereen ongeacht etniciteit, religieuze achtergrond of geaardheid zich thuis kan voelen.”
Jolien: “Ik ben altijd sociaal geëngageerd geweest en had altijd interesse om met jongeren te werken. Mijn passie voor jeugdwerk is gegroeid omdat het volgens mij iets onmisbaars is. Het biedt jongeren een ongelooflijke meerwaarde. Ikzelf had als jongere af en toe nood aan een ontmoetingsplek waar ik een luisterend oor had en mezelf kon zijn. Dat was mijn motivatie om dit te verwezenlijken voor jongeren die in een gelijkaardige positie zitten. Ik vind het ook enorm fijn om creatief bezig te zijn en nieuwe dingen uit te proberen. Dit sluit heel hard aan bij de leefwereld van jongeren. Het gegeven van experimenteren hoeft niet altijd extreem te zijn. Nieuwe mensen, nieuwe plaatsen en nieuwe ideeën leren kennen, kan ook al fascinerend en boeiend zijn. Vanuit die insteek probeer ik jongeren te activeren. Via Michaela ben ik bij Safe Space terechtgekomen. Ik ben gestart als vrijwilliger. Dat was perfect om de organisatie zelf te leren kennen. Ik hield me vooral bezig met de creatieve projecten, wat ook helemaal mijn ding was! Nadien werd ik opgenomen in een warm team waarin ik samen met mijn collega’s complementair kan functioneren.”
Bij Safe Space heb ik ontdekt dat het mogelijk is om een vrouwvriendelijke en inclusieve plek te creëren waar iedereen ongeacht etniciteit, religieuze achtergrond of geaardheid zich thuis kan voelen.
Wat heeft het jeugdwerk jullie tot nu toe geleerd?
Jolien en Michaela: “Omdat we zo dicht bij de doelgroep staan, hebben we de kloof tussen het jeugdwerk en de hulpverlening ondervonden. Daarnaast zijn het belang én het effect van laagdrempeligheid ook duidelijk geworden. Jongeren hebben vooral nood aan een veilige ontmoetingsplek waar ze gewoonweg tot rust kunnen komen en zichzelf kunnen zijn.”
Wat betekent de Internationale Vrouwendag voor jullie?
Jolien en Michaela: “Binnen onze organisatie hebben we ook een vrouwenwerking. Voor onze organisatie is het elke dag vrouwendag. Dagelijks is ons team bezig om vrouwen te ondersteunen en hen weer in hun kracht te zetten. Voor ons is het een dag waarop we vrouwen nog extra in de bloemetjes zetten en het ‘vrouw zijn’ dubbel zo hard vieren.”
Waar zien jullie in het open jeugdwerk kansen en uitdagingen voor de strijd voor gelijke rechten? Hoe gaan jullie hiermee om?
Jolien en Michaela: “In onze organisatie streven we naar solidariteit tussen jongens en meisjes en voorzien we gezamenlijke activiteiten. We merkten op dat er een zekere nood was bij onze meisjes om af en toe girls only activiteiten te doen. Het was voor ons vooral een uitdaging om aan de noden van al onze jongeren te voldoen, hier extra aanbod voor uit te rollen en dus ook effectief een ruimte te creëren voor onze meisjes. We werken daarnaast vaak rond aansluitende thema’s zoals identiteit, genderrollen, culturele beeldvorming van de vrouw, alsook activeren we onze meisjes en vrouwen om deel te nemen aan diverse activiteiten om hun horizon te verbreden. Vervolgens zetten we de stap naar actief burgerschap.”
We merkten op dat er een zekere nood was bij onze meisjes om af en toe girls only activiteiten te doen.
Wie zijn jullie (vrouwelijke) rolmodellen?
Jolien: “Mijn oma is zeker en vast een rolmodel in mijn leven. Ik bewonder veel eigenschappen van haar. Ze is enorm actief op 85-jarige leeftijd en biedt mij altijd een luisterend oor. Ze weet goed advies te bieden en is een sterke vrouw op meerdere vlakken. Haar vrijgevigheid, vergevingsgezindheid en openheid bewonder ik echt.”
Michaela: “Net als Jolien kijk ik op naar mijn grootmoeders. Ze hebben me namelijk grootgebracht en normen en waarden zoals openheid, solidariteit en vrijgevigheid meegegeven. Doorheen de geschiedenis zijn er ook sleutelfiguren, mensen die iets betekenen voor diverse gemeenschappen: Maya Angelou, Chimamanda Ngozi Adichie, Jane Elliot, Fatima Mernissi en Angela Davis bijvoorbeeld. Daar kunnen we ons door laten inspireren."
