Bij JOC Ieper gaat Internationale Vrouwendag (8 maart) niet onopgemerkt voorbij. Een hele maand lang worden daar activiteiten over, door en voor vrouwen georganiseerd. Charina (beroepskracht) vertelt ons samen met vrijwilligers Rebecca, Merel en Nina meer over het programma, hoe dit tot stand kwam, het belang van Internationale Vrouwendag en de rol van het open jeugdwerk.
Wat betekent Internationale Vrouwendag voor jullie?
Rebecca: "Internationale Vrouwendag is voor mij een reminder. Een reminder dat wij als vrouwen gevierd mogen worden, dat we een plaats mogen innemen en opeisen in de wereld rondom ons. We komen van ver en vele vrouwen voor ons hebben al héél veel bereikt waar wij nu de vruchten van plukken. Het is dus iets wat we als vrouwen moeten blijven doen zodat de generaties achter ons daar nog meer van kunnen genieten."
Charina: "Daar kan ik eigenlijk niet veel meer op aanvullen, behalve misschien dat we moeten blijven roepen en en ongelijkheden aankaarten. Of deze zich nu voordoen in mensen hun taalgebruik of echt op economisch, maatschappelijk of seksistisch vlak."
Was er een specifieke aanleiding om te kiezen voor een hele vrouwenmaand?
Charina: "Het zaadje werd een hele tijd geleden geplant door enkele vrijwilligers. Rebecca kwam met het idee om eens een ‘ladies night’ te organiseren."
Rebecca: "Het aanvankelijke idee was een feestje met enkel vrouwelijke dj’s, typische vrouwendrankjes en mannelijke vrijwilligers achter de bar. Door erover te praten zijn we van dat clichébeeld afgestapt en zijn we ons gaan focussen op Internationale Vrouwendag."
Charina: "Voor een echte avond voor vrouwen was ik zeker te vinden, maar niet elke vrouw kan zich in het klassieke beeld daarvan vinden. We wilden dus opletten voor te veel stereotypering. Het leek belangrijk om uitdrukkelijk aandacht te hebben voor diversiteit en het thema langs verschillende kanten te belichten. Ik vond het ook een grote meerwaarde om dit thema door te trekken in het artistiek project van het jeugdhuis. Zo kwamen we tot een heel divers maandprogramma met activiteiten gefocust op vrouwen, vrouwelijke verwezenlijkingen, vrouwelijke seksualiteit en zelfs thema’s als genderongelijkheid en het glazen plafond."
"Voor een echte avond voor vrouwen was ik zeker te vinden, maar niet elke vrouw kan zich in het klassieke beeld daarvan vinden. We wilden dus opletten voor te veel stereotypering."
Wat staat er allemaal op het programma?
Charina: "De maand werd vorige vrijdag geopend met een lezing door seksuologe Lotte Sierens over vrouwelijke seksualiteit. Op zaterdag organiseerden we ‘Femmetastic’, een typisch caféfeestje dat onze eigen versie van een ‘ladies night’ werd.
Komend weekend houden we een concertavond met vrouwelijke artiesten en uitsluitend vrouwelijke frontvrouwen. Artiesten BWANA, Bubba & Subatomic Strangers komen hiervoor langs. Volgende weekend houden we een in-house cinemaweekend. We vertonen op vrijdagavond de film ‘Hidden Figures’ en zaterdag is het de beurt aan ‘On The Basis of Sex’. We kozen voor twee films waarin vrouwen een belangrijke maatschappelijke of economische positie innemen om zo het thema genderongelijkheid onder de aandacht te brengen. De opbrengst van deze filmavond doneren we aan het WIFTM (Women In Film, Television and Media België), dat zich inzet voor de strijd voor gendergelijkheid en gelijke rechten voor vrouwen in het film-, televisie-, en medialandschap.
Doorheen de maand maart hebben we ook een aangepast artistiek en maatschappelijk workshopaanbod, georganiseerd door de bovenlokale artistieke werking ‘A New Breeze’ van het jeugdhuis. Vorig weekend was er al een paaldansworkshop. Dit weekend wordt er dan weer een ‘borstenkop’ gemaakt tijdens een boetseerworkshop. Er volgt ook nog een workshop zelfverdediging."
Merel: "En we hebben ook aan onze eigen vrijwilligers gedacht, we houden als afsluiter een upperdare. Gewoon omdat het leuk is. Deze houden we wel intern zodat ieder van ons zich comfortabel kan voelen."
Wat zijn voor jullie de highlights van het programma?
Charina: "Voor mij steekt de lezing over vrouwelijke seksualiteit er wel bovenuit. Het is educatief, maatschappelijk relevant en misschien ook wel een klein beetje gedurfd voor een stad als Ieper."
Merel: "Dat geldt voor mij ook. De reacties die achteraf binnenkwamen, van zowel vrouwen als mannen, waren ongelofelijk positief. Vooral dat de reacties bij de mannen ook zo positief waren, voelt voor mij als een overwinning, want organiseren we dit vrouwenaanbod niet ook een beetje om mannen meer bewustzijn bij te brengen?"
Rebecca: "Ik ben persoonlijk het meest trots op ons caféfeestje. Vooral omdat het begon als een ladies night, maar toch uitgegroeid is tot iets veel diepgaander en waardevoller. We hebben met de inkleding en invulling van de avond afstand gedaan van het 'typische' vrouwelijke, maar hebben toch een avond kunnen organiseren in teken van vrouwen om ze te vieren! Dat werd eigenlijk ook echt de algemene highlight doorheen heel het programma: de vrouw vieren, maar haar ook versterken."
Nina: "Ik kijk vooral uit naar de zelfverdedigingsworkshop, omdat ik mezelf in bepaalde situaties wil kunnen verdedigen. Het is spijtig dat het nog steeds nodig is om het gevoel te hebben dat we ons moeten beschermen, maar ik denk dat deze workshop voor veel mensen zal zorgen voor extra zelfvertrouwen en een groter veiligheidsgevoel."
"Ik ben persoonlijk het meest trots op ons caféfeestje. Vooral omdat het begon als een ladies night, maar toch uitgegroeid is tot iets veel diepgaander en waardevoller."
Waarom zouden andere jeugdhuizen dit ook moeten doen?
Rebecca: "Omdat vrouwen nooit genoeg gevierd kunnen worden! Maar ook wel een beetje omdat het spijtig genoeg nog altijd nodig is om de vrouw af en toe eens extra in de verf te zetten."
Charina: "Daar kan ik me alleen maar bij aansluiten. Vrouwen hebben al heel wat verworven in onze maatschappij en in de wereld. Toch krijgen we nog steeds te maken met seksisme, discriminatie en andere vormen van ongelijkheid. We moeten daar aandacht voor blijven vragen. Als jeugdhuis is dit een kans om een positief signaal te sturen naar de bredere buitenwereld en om bepaalde thema’s nog eens uitdrukkelijk op de agenda te plaatsen binnen de omgeving. Daarnaast hebben jeugdhuizen vaak nogal een ‘mannenkarakter’ en kan een aanbod gericht op of geïnspireerd door vrouwen zorgen voor meer inclusie."
Merel: "Klopt. Procentueel gezien zijn mannelijke vrijwilligers binnen de jeugdhuizen nog altijd meer vertegenwoordigd. Wij kunnen toch wel met trots zeggen dat we 14 sterke madammen hebben in het JOC!"
"Als jeugdhuis is dit een kans om een positief signaal te sturen naar de bredere buitenwereld en om bepaalde thema’s nog eens uitdrukkelijk op de agenda te plaatsen."
Zien jullie nog kansen en uitdagingen voor het jeugdwerk in de strijd voor meer gelijkheid?
Rebecca: "Ik zie kansen om meer aanbod te creëren voor meisjes en vrouwen. Deze doelgroep vindt toch nog altijd moeilijker aansluiting bij het jeugdwerk, zeker in grotere steden, dus moet er blijvend op ingezet worden."
Charina: "En gewoon meer vrouwen en bredere profielen beroepsmatig in het jeugdwerk hé!"
Nina: "Er zijn nog heel wat uitdagingen te vinden, maar we blijven eraan werken. Binnen het jeugdhuis zou ik graag ook iets doen rond en met de LGBTQ+ community."
Om af te sluiten: welke vrouw is voor jullie een belangrijk rolmodel?
Charina: "Eigenlijk kijk ik op naar elke vrouw die zich inzet voor andere vrouwen en meer gelijkheid tussen alle genders. Lotte, die voor ons een lezing kwam geven over vrouwelijke seksualiteit, valt daar bijvoorbeeld zeker onder. Ze kaart echt een thema aan dat heel veel met ongelijkheid te maken heeft. Maar eigenlijk wil ik ook Pipi Langkous zeggen. Dat we maar allemaal eens in onze kracht gaan staan. Ook als we denken het niet te kunnen, want we kunnen echt meer dan we denken."
Rebecca: "Voor mij is dat mijn oma, omdat die in de jaren '60 en ‘70 al niet het typische patroon volgde van de huismoeder. Dat moet toen best wel een uitdaging geweest zijn. Daarnaast kende ik haar als iemand die zich haar hele leven lang heeft ingezet voor de mensen rondom haar. Ze verloor echter nooit haar eigen dromen uit het oog en reisde bijvoorbeeld veel. Ze liet zich nooit door niemand tegenhouden en volgde altijd haar hart en dat bewonder ik megahard!"
Nina: "Mijn vrouwelijke rolmodel is mijn mama, omdat ze ondanks haar ziekte die ze al op jonge leeftijd kreeg toch altijd bleef doorzetten. Ze bleef vooral doen wat ze zelf wilde, wat de dokters ook zeiden. Ze was altijd zo sterk en ze bleef doorzetten, no matter what. Ze zei dan altijd: 'Het is wat het is.'"
Merel: "Voor mij is dit een moeilijke vraag, want ik heb geen mama waar ik naar op kan kijken. Die rol heeft mijn vader wel mooi ingevuld, door me actief te stimuleren om mijn vrouwelijke zelf te omarmen. Van hem leerde ik dat elke vrouw een rolmodel is, en dat het oké is om de ene dag een sterke en krachtige vrouw te zijn en de volgende een zachte of zelfs emotionele."
"Van mijn vader leerde ik dat elke vrouw een rolmodel is, en dat het oké is om de ene dag een sterke en krachtige vrouw te zijn en de volgende een zachte of zelfs emotionele."
