Jeugdhuis van Vrede in Antwerpen wil een pleisterplaats zijn voor anderstalige jongeren. De initiatiefnemers leggen graag uit waarom: “In het jeugdhuis voelen ze dat ze ergens deel van uitmaken.”
Ergens tussen het Antwerpse stadspark en de Lange Leemstraat ligt Jeugdhuis van Vrede. Het jeugdhuis werd in 2018 mee opgericht door Loubna, Abdul en Mustafa. De drie twintigers hielpen daarvoor als vrijwilliger bij de overkoepelende organisatie Tafels van Vrede, een vzw die voornamelijk met Arabischtalige vluchtelingen uit het Midden-Oosten werkt.
Abdul kwam vijf jaar geleden naar België weet als geen ander hoe het is om als jongere je weg te zoeken in een nieuwe maatschappij. “Alles was nieuw voor me: de taal, het land, de cultuur... Vanuit dat idee hebben we een jeugdhuis opgericht. Onze werking staat open voor iedereen, ongeacht afkomst of religie, maar we vertrekken vanuit het idee dat we een plek willen creëren waar anderstalige jongeren thuiskomen, hun gelijken ontmoeten en even alles achter zich kunnen laten. We willen vermijden dat jongere nieuwkomers die de taal niet spreken zich eenzaam voelen. In het jeugdhuis vinden ze lotgenoten die hetzelfde hebben meegemaakt en voelen ze dat ze ergens deel van uitmaken. We zijn ervan overtuigd dat dat hen helpt om zich beter te integreren.”
Abduls spitsbroeder Mustafa kwam in 2015 naar ons land. De 24-jarige Syriër begon een jaar nadat hij hier aankwam als vrijwilliger mee te helpen bij Tafels van Vrede. Inmiddels is hij bestuurslid en hoofdanimator binnen de organisatie: “Samen met een collega-hoofdanimator ben ik verantwoordelijk voor een jong team van animatoren waarmee we leuke activiteiten organiseren voor kinderen en jongeren.”
Loubna, geboren en getogen in Antwerpen, studeerde enkele jaren geleden af met een master in Taalkunde. “Sinds die tijd ben ik altijd actief geweest in socio-culturele organisaties, hetzij als vrijwilliger, hetzij als vaste medewerker”, vertelt ze. “Enkele jaren geleden ben ik terechtgekomen bij Tafels van Vrede. Als vrijwilliger hielp ik voornamelijk anderstalige jongeren en hun ouders bij hun schoolwerk. Dat combineerde ik met mijn voormalige job als projectmanager bij een internationaal vertaalbureau. Sinds kort heb ik een carrièreswitch gemaakt en werk ik als jeugdwerker in het jeugdhuis. Daarnaast werk ik als projectmedewerker op Taalsleutels Antwerpen 2021, een ander project van Tafels van Vrede.”
“Sinds enkele maanden hebben we middelen voor experimenteel jeugdwerk gekregen”, vertelt Loubna verder. “Daardoor konden Abdul en ik professioneel aan de slag als jeugdwerker. Die subsidie was een grote verwezenlijking voor ons. Zo’n honderd organisaties hadden een aanvraag ingediend voor acht toelages en wij waren daarbij! Het is een belangrijke stap in de uitbouw van onze organisatie en daar zijn we trots op.”
Biljarten of tafelvoetbal?
In normale, coronavrije tijden kunnen de jongeren op woensdag en zaterdag in Jeugdhuis van Vrede terecht om te hangen in de instuif, te biljarten of een spelletje tafelvoetbal of airhockey te spelen. “Als we activiteiten organiseren wordt de invulling daarvan meebepaald door de jongeren”, vertelt Mustafa. “We vragen hen ook om zelf activiteiten te organiseren. Zo proberen we niet alleen te bouwen aan hun verantwoordelijkheidsgevoel, maar ook aan hun zelfzekerheid.”
“We maken bewust ruimte voor zelfontplooiing”, klinkt het bij Loubna. “Als onze jongeren aangeven dat ze bepaalde vaardigheden willen ontplooien, zoeken we samen hoe we hen hierbij kunnen helpen, bijvoorbeeld door samen te zoeken naar de juiste lessen of workshops. Zo waren er een aantal jongeren die graag animator wilden worden. Mustafa heeft hen begeleid naar het vinden van een gepaste cursus en hen waar nodig ondersteund. De jongeren hebben met succes deze cursus afgerond en zetten zich nu geregeld in voor het organiseren van activiteiten, bijvoorbeeld het zomerkamp.”
